म्हटलं चला सहज एक फोन करून बघू
काय कसं चाललंय,सहज विचारून बघू
महिन्यांवर महिने उलटले मधे जरी
आवाजातल्या ओलाव्यात जीव भिजवून बघू

तसं फोन करून काही बदल घडणार नव्हता
फोन करून बोलणार काय, विषय सापडत नव्हता
का त्या शब्दांसाठी मन एवढं आसुसल होतं
तिचा साधाच call , तिला फरक पडणार नव्हता

नुसतंच झुरणं झालं होतं,मागे फिरणं झालं होतं
डोळ्यातल्या डोळ्यात खेळण्यापलीकडे जास्त काही झालं नव्हतं
बोलण्याची हिंमत तुझ्या डोळ्यात हरवून बसलो होतो
हिंमत झाली जागी,पण तुला हरवून बसलो होतो

म्हटलं जावं विसरून पण number तुझा save दिसतो
एक दोन बटनांच्या अंतरावर तू उभी दिसते
विसरू तरी कसा,number delete करू कसा
नेमका ह्याच कामामध्ये mobile माझा फसतो

म्हटलं चला करूच एक, होईल काय ते बघू
आवाजातला कंप जरा hold करूनऐकू
तुझी तशीच असेल का माझी जी स्थिती
पाच-दहा मिनिटांचा गारवा, मनात साठवून बघू

कधी-कधी तुझ्या ओठांवरचा ओलावा मला दुष्कालातल्या पानाव्थ्यावरचा एक थेंब वाटतो
तर कधी थंड दुधावर्ती तरंगणारी मंद-मंद साय वाटते.

कधी-कधी भाजार्या उन्न्हात ओठांना गारवा देणारा लाल-बुंद गरीगारचा गोळा वाटतो,
तर कधी गरम-गरम कॉफीवर जमलेल्या फेसाळ बुड-बुडयांचा मेळा वाटतो.

कधी-कधी चिंब करणारी पावसाची सर,
तर कधी वाहून नेणारा प्रेमाचा पूर वाटतो.

कधी-कधी पर्वतावर फसफस नारा ज्वालामुखी वाटतो,
तर कधी शम्पिअनच्या बाटलीतून फसफसनार्या शम्पिअनसारखाच नशीला वाटतो.

कधी-कधी पावसाची वाट पाहणाऱ्या मोराच्या ओलसर डोळ्यांप्रमाणे वाटतो,
तर कधी पावसात चिंब भिजलेल्या मोराच्या तोरावर मोत्यांप्रमाणे सजलेल्या ओलसर थेंबाप्रमाणे वाटतो.

असाच तुझ्या ओठांवरती मृगजळ होऊन चमचमणारा हा ओलावा ह्या सुकलेल्या, तहानलेल्या, माझ्या व्याकूळ ओठांना नेहमीच हवा हवा सा वाटतो,

नेहमीच हवा हवा सा वाटतो……