Syllybus जरा जास्तच आहे
दर वर्षी वाटतो…
Chapters पाहून Passing चा
Problem मनात दाटतो…
तरी lectures चालू राहतात
डोक्यात काही घुसत नहीं….
चित्र-विचित्र figures शिवाय
Board वर काहीच दिसत नाही….
तितक्यात कुठून तरी Function ची
Date जवळ येते…
Semester मधले काही दिवस
नकळत चोरून नेते…
नंतर lecturers Extra घेउन
भरभरा शिकवत राहतात…
Problems Example Theory सांगून
Syllybus लवकर संपवू पाहतात…
पुन्हा हात चालू लागतात…
मन चालत नाही….
सरांशिवाय वर्गामध्ये
कुणीच बोलत नाही…
Lectures संपून Submission चा
सुरु होतो पुन्हा खेळ..
journal Complete करण्यामध्ये
फार फार जातो वेळ…
चक्क डोळ्यांसमोर Syllybus
चुटकी सरशी sampun जातो..
‘EXAM’s मध्ये वाचून सुद्धा
Paper काबर सो…सो..च जातो??

मन म्हणतो ती बागेतील फूल
मेंदू म्हणतो तू फुलपाखरू
तू तर जाशील निघून दूर
मग मी कसा जगू ?

मन म्हणतो ती स्वर्ण मधु
मेंदू म्हणतो तू फार कडु
तू तर जाशील निघून दूर
मग मी कसा जगू ?

मन म्हणतो तिच्या मनात मी
मेंदू म्हणतो मी कसे मानू
तू तर जाशील निघून दूर
मग मी कसा जगू ?

मन म्हणतो बोलेल ती
मेंदू म्हणतो जाऊन बोल तू
तू तर जाशील निघून दूर
मग मी कसा जगू ?

मन म्हणतो बघ डोळ्यात तिच्या
मेंदू म्हणतो नको बघू
तू तर जाशील निघून दूर
मग मी कसा जगू ?

मन म्हणतो तिचे डोळे गहिरे
मेंदू म्हणतो नको त्या नजरेत बुडु
तू तर जाशील निघून दूर
मग मी कसा जगू ?

मनात तिच्या ओठातिल स्वर
मेंदू म्हणतो नको तिच्या तालावर नाचू
तू तर जाशील निघून दूर
मग मी कसा जगू ?

मनात उमटे गालावरची खळी
मेंदू म्हणतो नको तिच्या हसण्याला फसू
तू तर जाशील निघून दूर
मग मी कसा जगू ?

मनास हवा स्पर्श तिचा
मेंदू पाहतो मागे सरु
तू तर जाशील निघून दूर
मग मी कसा जगू ?

मनात मझ्या प्रेमाची हिरवळ
मेंदूत मत्र शिशिर ऋतू
तू तर जाशील निघून दूर
मग मी कसा जगू ?

मन पाहतो तिलाच स्वप्नी
मेंदू म्हणतो चल आता उठू
तू तर जाशील निघून दूर
मग मी कसा जगू ?

मन म्हणतो वाट बघ
मेंदू म्हणतो बस आता निघू
तू तर जाशील निघून दूर
मग मी कसा जगू ?
.
.
… Ek Kavi

ती , मी आणि ती एक सायंकाळ !!
कधी ना विसरणारी ती
कधी ना विसरणारा मी
आणि पुष्टच्या आठवणीची
ती एक सायंकाळ
ती , मी आणि ती एक सायंकाळ !!

अखंड धरती ती
अनंत आकाश मी
आणि अस्पर्ष क्षितिजाची
ती एक सायंकाळ
ती , मी आणि ती एक सायंकाळ !!

तुझ्या लपलेल्या आठवणीना
परत कधी शोधणार नाही
तुझ्या जपून ठेवलेल्या
त्या अनमोल शिदोरीला
आता कधी सोडणार नाही
काही बोलायचं आहे पण बोलणार नाही !!!

म्हटलं चला सहज एक फोन करून बघू
काय कसं चाललंय,सहज विचारून बघू
महिन्यांवर महिने उलटले मधे जरी
आवाजातल्या ओलाव्यात जीव भिजवून बघू

तसं फोन करून काही बदल घडणार नव्हता
फोन करून बोलणार काय, विषय सापडत नव्हता
का त्या शब्दांसाठी मन एवढं आसुसल होतं
तिचा साधाच call , तिला फरक पडणार नव्हता

नुसतंच झुरणं झालं होतं,मागे फिरणं झालं होतं
डोळ्यातल्या डोळ्यात खेळण्यापलीकडे जास्त काही झालं नव्हतं
बोलण्याची हिंमत तुझ्या डोळ्यात हरवून बसलो होतो
हिंमत झाली जागी,पण तुला हरवून बसलो होतो

म्हटलं जावं विसरून पण number तुझा save दिसतो
एक दोन बटनांच्या अंतरावर तू उभी दिसते
विसरू तरी कसा,number delete करू कसा
नेमका ह्याच कामामध्ये mobile माझा फसतो

म्हटलं चला करूच एक, होईल काय ते बघू
आवाजातला कंप जरा hold करूनऐकू
तुझी तशीच असेल का माझी जी स्थिती
पाच-दहा मिनिटांचा गारवा, मनात साठवून बघू